Πότε πρέπει να θεραπεύσουμε την οστεοπόρωση με φάρμακα
Το αποτέλεσμα της εξέτασης που κάνατε για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας θα βοηθήσει τον γιατρό σας να αποφασίσει για τον τρόπο αντιμετώπισης και την αποφυγή των καταγμάτων. Εκτός από τη μέτρηση αυτή ο ιατρός σας θα μελετήσει και τους παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση που έχετε, την πιθανότητα που αντιστοιχεί στην περίπτωσή σας για να υποστείτε κάταγμα και φυσικά το ατομικό αναμνηστικό σας και την παρούσα κλινική σας εικόνα.
Παρακάτω αναφέρονται οι κατευθυντήριες οδηγίες όσον αφορά μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και άνδρες άνω των 50 ετών.
~ Φυσιολογική οστική πυκνότητα :
Οι περισσότεροι άνθρωποι με φυσιολογική οστική πυκνότητα (αυτοί με T-score -1 και υψηλότερο στην διενεργηθείσα εξέταση), δεν χρειάζεται να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για οστεοπόρωση.
~ Χαμηλή οστική πυκνότητα (οστεοπενία) :
Όσοι έχουν T-score από -1 έως -2,5 ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή, αν υπάρχουν αντικειμενικοί προδιαθεσικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για οστεοπόρωση και κάταγμα. Το εργαλείο-αλγόριθμος FRAX μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γίνει ο υπολογισμός της πιθανότητας που έχει ο ασθενής να υποστεί κάταγμα ισχίου ή άλλου μεγάλου οστού στα επόμενα 10 έτη. Αυτή η πιθανότητα μπορεί να βοηθήσει στην απόφαση για λήψη ή όχι φαρμακευτικής αγωγής.
~ Οστεοπόρωση :
Όλοι οι ασθενείς με T-score -2,5 και μικρότερο θεωρούνται οστεοπορωτικοί. Αυτοί θα πρέπει να λάβουν κάποιου είδους φαρμακευτική αγωγή.
~ Αντικειμενικά κατάγματα :
Όλοι οι ασθενείς που έχουν διαγνωσθεί με κάταγμα ισχίου ή σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή.